مع الوصف؛دوستانی که مدعی بودنداستقلالی ها به دلیل دانش پایین کادر فنیشان و نداشتن تاکتیک مشخص، نتوانستند به فینال لیگ قهرمانان راه پیدا کنند،لطف کنن برای ما از تاکتیک تیم ملی مقابل تایلند چند سطری البته به زبان ساده تجزیه و تحلیل فنی داشته باشند!
کارشناسانی که تیم امیر قلعه نویی را به دلیل متکی بودن به چند بازیکن خاص از جمله خسرو حیدری و مجتبی جباری متهم می کردند و اذعان می داشتند تیمی که روی کاکل دو سه بازیکن بچرخد تیم نیست!آیا عملکرد تیم ملی بدون خسرو حیدری و مجتبی جباری را ملاحظه کردند!
کروش در دیدار ایران مقابل تایلند از حسین ماهینی در دفاع راست استفاده کرده بود که متاسفانه تیم ملی از این جناح صاحب یک موقعیت خطرناک نیز نشد و حتی با وجود جایگزین شدن مهرداد بیت آشور جناح راست تیم ملی ایران در این دیدار رسما تعطیل نشان می داد!
کارشناسانی که تیم امیر قلعه نویی را متهم به عدم داشتن بازی ساز می کردند،آیا مشکل اساسی تیم کروش مقابل تایلند را نیز مشاهده می کردند!چه شباهتی بین مشکلات خط میانی استقلال و تیم ملی دیده میشود!آیا سرمربی تیم ملی ایران که در هر بازی می تواند 18 بازیکن جدید را به مسئولان ای اف سی معرفی کنند،لذا دستشان برای استفاده از تمام بازیکنان بازی ساز و به قولی پلی میکر فوتبال ایران باز می باشد،چرا نتوانستند وظیفه بازی کردن در این پست حساس را در روزی که مجتبی جباری را روی نیمکت ذخیره نشانده بو،را به بازیکن دیگری بسپارند؟(متاسفانه به حسین ماهینی بازیکن ذخیره نشین پرسپولیس بازی می دهند،اما جباری را بخاطر عدم داشتن تیم و در جریان قرار نگرفتن مسابقات،روی نیمکت قرار می دهند!)
آیا حامیان تیم ملی با چشمهای خود دیدند که معضلی که گریبانگیر تیم قلعه نویی را در چند دیدار آخرشان گرفته بود،در تیم ملی نیز بروز کرده و نبود بازیکنی چون مجتبی جباری چقدر در ایجاد موقعیت روی دروازه حریفش تاثیر گذار بوده است!
آیا آن کارشناسی که بعد از بازی رفت استقلال مقابل اف سی سئول تیتر میزند،آبی ها نتوانستند حتی یک گل شانسی مثل گل حیدری به بوریرام بزند!یا بعد از بازی برگشت فریاد می کشند که استقلال کروش نداشت!آیا حالا حاضر هستند تا از ما بشنوند که تیم ملی مقابل تایلند نه خسرو داشت،نه مجتبی؛پس قلعه نویی لازمیم!
آری تیم ملی ایران اگراز این دو بازیکن می توانست در ترکیب خود استفاده کند مطمئنا در نیمه اول صاحب بیش از یک موقعیت خطرناک گلزنی میشد و در نیمه دوم نیز نیازی به رسیدن یک توپ شانسی به یک مدافع جلو کشیده نبود تا گل اول ایران به ثمر برسد!
گفتیم گل شانسی!
یاد گل آندو تیموریان در مقابل بوریرام تایلند افتادیم که بعضی از همین قشر مثلا روشنفکر؛ آنرا از روی شانس بلند تیموریان و مزد نجات دادن جان آن پروانه از سوی پروردگار دانسته بودند!
خب ...آیا همین کارشناسان فوتبال که از تیم امیر قلعه نویی بعد از بردن تیم بسیارخوب بوریرام که اتفاقا با داشتن چند بازیکن خوب اروپایی خیلی قویتر و منسجم تر از تیم ملی کشورش بود،انتقاد می کردند و مدعی بودند استقلالی ها اگر رحمتی را نداشتند به احتمال بسیار در همین مرحله حذف شده بودند،آیا حاضر هستند همین انتقادات را از تیم کروش داشته باشند!تیمی که در دیدار مقابل تایلند در نیمه اول فقط یک موقعیت خوب گلزنی داشت و در نیمه دوم در با تخفیف و در حالت خوشبیانه 3 موقعیت!
با این وجود هر دو تیم با نتیجه دو بر یک بازی خود را با پیروزی پشت سر گذاشتند!
خلاصه آنکه آیا دوستان رسانه ای منقد مربیان داخلی به ما هواداران استقلال این حق را می دهند که تیم امیر قلعه نویی را به علت کیفیت و نوع بازی با کیفیت تری که مقابل بوریرام در تایلند به نمایش گذاشتند را بهتر و نمایشی روانتر از بازی تیم ملی کشورمان مقابل تیم ملی تایلند تصور کنیم و ایضا تدابیر تاکتیکی امیر قلعه نویی را نسبت به تاکتیک اتخاذ شده کروش برای بازیکنان تیم ملی مقابل این تیم جنوب شرق آسیای،سرتر تشخیص بدهیم!؟
نظرات شما عزیزان:
|
حیف این تیم ملی که از داشتن قلعه نویی بی بهره بود!
نويسنده: 
